De vlinder in de zandstorm.

Mijn hoofd vult zich tergend langzaam met vlinders en as terwijl jij je neerlegt in de kilte van mijn buik

Een omgekeerde kruik; rillingen brengt het en donkerte en het laaiend koudvuur zegeviert

Mijn schedel is gevuld met bloemen en bijen en terwijl ik er maar weinig van begrijp ben jij er soms en soms niet

Want het leven, schat is alles wat mij steeds ontglipt met lege handen sta ik voor je smekend en smachtend wachtend opdat het niet meer door mijn vingers glijdt als los zand