Spiergeheugen.

Ik heb je liever dan de Goden maar dat spreekt voor zich

En als ik langs de kerk loop voel ik ze en hoor ik ze fluisteren de klokken en het altaar ze horen net zo bij elkaar als jij en ik

Ze raken rakelings de ander - waar jij mijn arm pakt en over je heenslingert en ik weer murmel dat ik geen lappenpopje ben

Met dat woord activeert mijn spiergeheugen en dan vertrek je even

Er is nog werk te doen (aan beide zijden)

Zolang de klepels klingelen en er geofferd wordt zoals je altijd terug komt ik vloek, jij zucht ik vrij, jij vrijer

Geesten zijn we, in het duister niet gedeerd door het geringste licht en dus heb ik je liever dan de Goden maar dat spreekt sowieso voor zich